"ไม่มีใครคิดว่าผู้ป่วย COVID ทุกรายจะมีสิ่งเดียวกันนี้เกิดขึ้น" Proal กล่าว

 

และมีกลไกที่เป็นไปได้อื่น ๆอยู่ระหว่างการพิจารณา สิ่งเหล่านี้รวมถึงภูมิต้านทานผิดปกติและปัญหาอื่น ๆ เกี่ยวกับระบบภูมิคุ้มกัน ลิ่มเลือดขนาดเล็กและการอักเสบของเยื่อบุหลอดเลือด ความเสียหายของเนื้อเยื่อ การเปิดใช้ใหม่ของไวรัสที่อยู่เฉยๆ และปัญหาการส่งสัญญาณกับก้านสมองและเส้นประสาทเวกัส และอื่นๆ

 

"ตอนนี้เรามีถังเหล่านี้" Peluso กล่าว "ในท้ายที่สุด เราจำเป็นต้องเชื่อมต่อจุดทั้งหมดและดูว่ากลไกต่างๆ เหล่านี้อาจสัมพันธ์กันอย่างไร และวิถีทางเฉพาะนั้นเกี่ยวข้องกับกลุ่มย่อยของอาการเฉพาะหรือไม่" เขากล่าว

 

ความท้าทายเพิ่มเติมคือคำจำกัดความของ COVID ยาวนั้นแตกต่างกันไปมากในแต่ละการศึกษา และในขณะที่นักวิจัยได้ระบุกลุ่มอาการต่างๆ กัน การวินิจฉัยยังคงสามารถทำหน้าที่เป็นตัวจับทั้งหมดสำหรับปัญหามากมายหลังโควิด-19 ทำให้การศึกษาทั้งหมดยากขึ้น

 

แม้แต่คำว่า "แหล่งกักเก็บไวรัส" ที่ค่อนข้างตรงไปตรงมาก็สามารถบดบังความลึกลับที่ยังต้องไขได้ สิ่งที่คงอยู่จริง?

 

มีคำจำกัดความมากมายเกี่ยวกับแหล่งกักเก็บ แต่ยังไม่มีอะไรที่จะบ่งชี้ว่าผู้ที่ป่วยด้วยโรคโควิด-19 เป็นเวลานาน "แพร่เชื้อไวรัสที่สามารถแพร่เชื้อไปยังผู้อื่นได้" Peluso กล่าว "สำหรับฉัน ความหมายของ [อ่างเก็บน้ำ] คือมีไวรัสอย่างน้อยหนึ่งชิ้น แม้ว่าจะไม่ติดเชื้อก็ตาม ซึ่งกำลังเปลี่ยนแปลงการตอบสนองทางภูมิคุ้มกันของผู้คนหลังการติดเชื้อ และอาจส่งผลต่ออาการของพวกเขา" เขากล่าว สล็อตออนไลน์

 

เมื่อเร็วๆ นี้ มูลนิธิของ Proal ได้ช่วยเปิดตัวชุดการศึกษาที่ใช้การถ่ายภาพที่ซับซ้อนและการตัดชิ้นเนื้อเนื้อเยื่อเพื่อรวบรวมภาพที่แม่นยำยิ่งขึ้นของแหล่งกักเก็บเหล่านี้

 

เป็นไปได้ว่า "กระดูกสันหลังทางพันธุกรรม" ของไวรัสกำลังผลิตโปรตีนของไวรัสในเนื้อเยื่อบางชนิด ซึ่งตำแหน่งที่เป็นไปได้มากที่สุดคือลำไส้ ปอด และเส้นประสาท ซึ่งจะแพร่กระจายเข้าสู่กระแสเลือด Proal กล่าว อ่างเก็บน้ำอาจมีลักษณะแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับตำแหน่งที่ตั้ง และสามารถจำลองและสร้างโปรตีนได้ในบางช่วงเวลา และไม่ใช้งานที่แหล่งอื่นๆ

 

"มีความเป็นไปได้และความแตกต่างทุกประเภท" เธอกล่าว "มันคงอยู่ในร่างกายบางแห่งมากกว่าที่อื่นหรือไม่? ถ้ามันยังคงอยู่ที่ร่างกายแห่งเดียว มันมีกลไกที่แตกต่างกันในการที่มันเกาะอยู่ตรงนั้นหรือไม่"

 

ไม่ผูกขาดกัน

การคงอยู่ของไวรัสเป็นทิศทางที่น่าสนใจสำหรับการวิจัย COVID ที่ยาวนาน เนื่องจากอาจเข้ากันได้กับทฤษฎีชั้นนำอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับพยาธิสรีรวิทยาของอาการ

 

ดร. ลินดา เกิงผู้อำนวยการร่วมของคลินิกโควิดระยะยาวของมหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ดกล่าวว่า "สิ่งเหล่านี้สามารถมาบรรจบกันจริง ๆ และมารวมกันในลักษณะที่สัมพันธ์กัน ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องแยกออกจากกันเสมอไป"

 

แหล่งกักเก็บไวรัสสามารถทำลายระบบภูมิคุ้มกันได้หลายวิธี Abdel-Mohsen กล่าวว่า "ปฏิกิริยาเรื้อรังต่อบางสิ่งอาจนำไปสู่ความผิดปกติของภูมิคุ้มกันและการอักเสบ

 

ตัวอย่างเช่น พาล์มเมอร์ตั้งข้อสังเกตว่าทีเซลล์สร้างโปรตีนขนาดเล็กที่เรียกว่าไซโตไคน์ ซึ่งสามารถกระตุ้นการตอบสนองต่อการอักเสบ ซึ่ง "เป็นระยะเวลานานจะไม่ดีต่อร่างกายของคุณ"

 

แหล่งกักเก็บของไวรัสยังอาจจุดประกายปรากฏการณ์ของการแข็งตัวของเลือดขนาดเล็กซึ่งพบได้ในผู้ป่วยบางรายและอาการทางระบบประสาทโดยทางเส้นประสาทเวกัส ซึ่งไหลไปทั่วร่างกายและสามารถส่งสัญญาณการอักเสบไปยังสมองได้ Proal กล่าว "นั่นสามารถกระตุ้นเซลล์สมองที่กระตุ้นการอักเสบของระบบประสาทและปัญหาเกี่ยวกับความรู้ความเข้าใจ"

 

ที่สถาบัน Wistar Abdel-Mohsen พบหลักฐานว่าเชื้อราซึ่งน่าจะอาศัยอยู่ในปอดและลำไส้กำลังรั่วไหลเข้าสู่กระแสเลือดของผู้ที่ติดเชื้อ COVID เป็นเวลานาน

 

"สิ่งนี้สามารถทำให้เกิดการอักเสบเรื้อรัง" ซึ่งจะเปลี่ยนเซลล์ภูมิคุ้มกันเพื่อผลิตสารที่มีคุณสมบัติเป็นพิษต่อระบบประสาท" เขากล่าว และเป็นไปได้ว่าแหล่งกักเก็บของไวรัสที่ซ่อนอยู่ในลำไส้จะช่วยกระตุ้นให้เกิด "วงจรอุบาทว์" นี้ โดยเริ่มจากการอักเสบในท้องถิ่นและความเสียหายต่อ สิ่งกีดขวางลำไส้

 

แม้ว่าทฤษฎีเหล่านี้จำเป็นต้องได้รับการตรวจสอบอย่างรอบคอบ Abdel-Mohsen กล่าวว่าในหลายกรณี "แต่ละทฤษฎีอาจเกิดขึ้นโดยอิสระและนำไปสู่ปัญหา แต่ก็สามารถนำไปสู่ซึ่งกันและกันได้"

 

"ยังมีคำถามอีกมากที่เหลืออยู่ และการศึกษาจำนวนมากเป็นการศึกษาขนาดเล็ก" Geng ซึ่งเป็นผู้นำการทดลองทางคลินิกกล่าวเพื่อทดสอบว่าหลักสูตร Paxlovid ต้านไวรัส 15 วันช่วยให้ผู้ป่วย COVID มีอายุยืนยาวหรือไม่

 

คาดว่าจะทราบผลในปลายปีนี้ ถ้ามันได้ผล นั่นแสดงว่ายาได้ดับการติดเชื้อที่ยังคงอยู่

 

“ยังมีผู้คนมากมายที่ต้องทนทุกข์ และเราจำเป็นต้องหาคำตอบให้กับพวกเขาให้ได้” Geng กล่าว