ชนาริน-ดอร์ฟแมน ซินโดรม คืออะไร?

กลุ่มอาการชนารินทร์-ดอร์ฟแมน (CDS) เป็นโรคที่เกิดจากการเก็บไขมันเป็นกลางแบบหลายระบบและพบได้ยาก (NLSD) โดยที่ไตรกลีเซอไรด์จะสะสมในเม็ดเลือดขาวและอวัยวะอื่น ๆอธิบายครั้งแรกโดย Dorfman ในปี 1974 กลุ่มอาการเป็นไปตามรูปแบบการถ่ายทอดทางพันธุกรรมแบบถอยอัตโนมัติ มีสาเหตุจากการกลายพันธุ์ของยีน ABHD5 เล่นบาคาร่า และสัมพันธ์กับการสะสมของหยดไขมันที่เป็นกลางในไซโตพลาสซึมในหลายตำแหน่ง รวมถึงตับ

ประวัติศาสตร์

จอร์แดนค้นพบแวคิวโอลของไขมันในไซโตพลาสซึมของเม็ดเลือดขาวจากการตรวจเลือดบริเวณรอบข้างของพี่น้องสองคนที่มีภาวะกล้ามเนื้อเสื่อมแบบก้าวหน้าเป็นครั้งแรกในปี พ.ศ. 2496 ดอร์ฟแมนและชนารินทร์ สองทศวรรษต่อมา (ในปี พ.ศ. 2517 และ พ.ศ. 2518 ตามลำดับ) รายงานเป็นครั้งแรก ความผิดปกติของการเก็บไขมันที่เป็นกลาง ซึ่งเกิดจากการสะสมของไขมันในเม็ดเลือดขาวในเลือด สารตั้งต้นของไขกระดูก แกรนูโลไซต์ เซลล์ตับ และเซลล์อื่นๆ ในร่างกาย

สาเหตุและอาการ

โดเมน Abhydrolase ที่มียีน 5 (ABHD5) หรือที่เรียกว่ายีนเปรียบเทียบยีน Identification-58 (CGI-58) อยู่บนโครโมโซม 3p21 และทำให้เกิดอาการ ยีนนี้สร้างโปรตีนจากกรดอะมิโน 349 ตัวและมีมวลโมเลกุลประมาณ 39 kD ที่กระตุ้นการทำงานของไลเปสไขมันไตรกลีเซอไรด์ (ATGL) ซึ่งมีบทบาทสำคัญในการสลายไขมันในเซลล์เอนไซม์ ATGL จะถูกปิดใช้งานทั้งหมดหรือบางส่วนเมื่อมีการกลายพันธุ์ของยีน ABHD5 เอนไซม์นี้ช่วยให้ปล่อยกรดไขมัน (FAs) จากสารสำรองไตรเอซิลกลีเซอรอลในเซลล์ (TG) ของเนื้อเยื่อไขมันและเนื้อเยื่อที่ไม่เป็นไขมัน ส่งผลให้การเคลื่อนตัวของ FA ภายในเซลล์ไม่เพียงพอ ส่งผลให้เกิดการสะสมของหยดไขมันในไซโตพลาสซึมที่มี TG

ichthyosiform erythroderma แต่กำเนิดที่ไม่ใช่ bullous และ steatosis ในตับเป็นอาการทางคลินิกที่พบบ่อยที่สุดของ CDS อาการอื่นๆ ได้แก่ ม้ามโต สูญเสียการได้ยินจากการรับรู้ อาตา กล้ามเนื้อผิดปกติ ผงาด ต้อกระจก ปัญญาอ่อน และการเจริญเติบโตบกพร่อง อาการทางคลินิกเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับชาติพันธุ์ของผู้ป่วยและประเภทของการกลายพันธุ์การมีส่วนร่วมของกล้ามเนื้อเป็นเรื่องปกติ (ประมาณ 60% ของผู้ป่วยทั้งหมด) และอาการต่างๆ ได้แก่ การค่อยๆ ลดลงของกล้ามเนื้อแขนขาใกล้เคียง ในขณะที่กล้ามเนื้อตามแนวแกนยังคงไม่ได้รับผลกระทบ มีเอนไซม์ของกล้ามเนื้อในซีรั่มเพิ่มขึ้น และหลักฐานคลื่นไฟฟ้าของกล้ามเนื้อแขนขาที่แสดงถึงภาวะผงาด

ระบาดวิทยา

จนถึงปัจจุบันมีการบันทึก CDS ประมาณ 120 กรณีทั่วโลก จากการศึกษาพบว่า ความชุกของ CDS มีความคล้ายคลึงกันในผู้ชายและผู้หญิง แม้ว่าผู้ชายจะมีแนวโน้มที่จะเป็นโรคนี้มากกว่าก็ตาม ในแง่ของอายุ ผู้ป่วยที่อายุน้อยที่สุดคือหกเดือน ในขณะที่ผู้ป่วยที่อายุมากที่สุดคือ 68 ปี เกือบครึ่งหนึ่งของผู้ที่เป็นโรคนี้มีพ่อแม่ในสายเลือดทั่วโลกนอกจากนี้ อัตราการแต่งงานในสายเลือดยังสูงกว่าค่าเฉลี่ยทั่วโลกในประเทศ/ภูมิภาค เช่น ตุรกี อินเดีย และตะวันออกกลาง ส่งผลให้สัดส่วนของผู้ป่วยโฮโมไซโกติกและเฮเทอโรไซโกติกในพื้นที่เหล่านี้สูงกว่าบริเวณอื่น

รายงานเคส

Waheed และคณะในปี 2559 บรรยายถึงเด็กชายอายุ 1 ขวบที่มีรอยโรคที่ผิวหนังและตับโตตั้งแต่แรกเกิด เขาเป็นผลมาจากสหภาพเครือญาติ เขาบรรลุพัฒนาการตามพัฒนาการทั้งหมดและได้รับนมแม่จนกระทั่งอายุได้ 6 เดือน การตรวจความรู้ความเข้าใจ ระบบประสาท และจักษุวิทยาของเขาเป็นเรื่องปกติ Steatohepatitis ถูกค้นพบในการตรวจชิ้นเนื้อตับ ความผิดปกติของจอร์แดน ซึ่งเป็นลักษณะเด่นของกลุ่มอาการชนารินทร์-ดอร์ฟแมนอย่างต่อเนื่อง ได้รับการตรวจสอบโดยการวิเคราะห์รอยเปื้อนในเลือดDemir และคณะ ในปี 2559 บรรยายถึงเด็กหญิงอายุ 15 เดือนที่มี CDS ซึ่งแสดงอาการ ichthyosis เอนไซม์ตับสูง ตับโต พังผืดในตับ และการกลายพันธุ์ ABHD5 เธอบ่นเรื่องผิวแห้งและคัน พ่อแม่ของเธอเป็นญาติชั้นสอง จากการตรวจร่างกาย พบว่ามีผื่นแดงและเกล็ดละเอียดบนผิวหนังของผู้ป่วย เธอยังมีอาการแน่นท้องและตับโตมากเกินไป

CHEMUK - ไฮไลท์จาก การรวบรวม eBook ปี 2022 บทสัมภาษณ์ บทความ และข่าวเด่นในปีที่ผ่านมา

ดาวน์โหลดฉบับล่าสุด

ตรวจพบตับโตจากการตรวจอัลตราซาวนด์ช่องท้อง การตรวจทางจุลพยาธิวิทยาบ่งชี้ว่ามีการสะสมไขมันในเนื้อเยื่อของตับ การเสื่อมสภาพของน้ำในเซลล์เนื้อเยื่อที่เหลืออยู่ และการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในเนื้อเยื่อเส้นใยในบริเวณพอร์ทัล พบว่าระดับไตรกลีเซอไรด์เพิ่มขึ้นในการทดสอบในห้องปฏิบัติการHawat และคณะในปี 2021 ได้นำเสนอกรณีที่ได้รับการบันทึกไว้เป็นครั้งแรกของการผ่าตัดตัดม้ามในผู้ป่วย CDS ichthyosis แต่กำเนิดได้รับการวินิจฉัยตั้งแต่แรกเกิด และเด็กได้รับการรักษาเฉพาะที่ เมื่ออายุได้ 7 ขวบ เขามองเห็นภาพมัวในดวงตาทั้งสองข้าง และได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นม้ามโต พวกเขาทำการผ่าตัดตัดม้ามออกเนื่องจากภาวะ pancytopenia และหลังจากการเฝ้าสังเกตเป็นเวลาสามเดือน ฮีโมโกลบิน WBC และ RBC ของเขาก็ดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ กรณีนี้ชี้ให้เห็นว่าเมื่อผู้ป่วย CDS มีภาวะม้ามเกินและภาวะ pancytopenia การผ่าตัดตัดม้ามอาจเป็นทางเลือกในการรักษาที่ดี

การวินิจฉัยและการรักษา

การวินิจฉัยการปรากฏตัวของ ichthyosis และการค้นพบหยดไขมันใน granulocytes (ความผิดปกติของจอร์แดน) ในการตรวจเลือดบริเวณรอบข้าง การจัดลำดับยีน ABDH5 ในผู้ป่วยที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็น CDS สามารถช่วยยืนยันการวินิจฉัยได้ผู้ป่วยที่เป็นโรคนี้ไม่มีวิธีการรักษาที่เฉพาะเจาะจง แนะนำให้รับประทานอาหารที่มีคาร์โบไฮเดรตสูง กรดไขมันสายโซ่ปานกลาง และกรดเออร์โซดีอ็อกซีโคลิก (UDCA) สำหรับผู้ป่วย CDS อาจให้เรตินอยด์แบบรับประทาน เช่น อะซิเทรติน แก่ผู้ป่วยที่มีภาวะ ichthyosis รุนแรง ในผู้ป่วยเหล่านี้ การบริหารเฉพาะที่ของสารทำให้ผิวนวลที่มียูเรียก็มีประสิทธิภาพเช่นกัน UDCA ต่อต้านภาวะ cholestasis ด้วยวิธีต่างๆ มากมาย รวมถึงการต้านการอักเสบ การปรับภูมิคุ้มกัน และต้านการตายของเซลล์ผู้ป่วยจะได้รับกรดไขมันสายโซ่ปานกลางที่มีไขมันต่ำและเสริมสมรรถนะเป็นเวลา 5 ปี ซึ่งได้รับการพิสูจน์แล้วว่ามีประสิทธิภาพในการรักษาความผิดปกติของผิวหนังและฟื้นฟูตับให้มีขนาดปกติ สำหรับผู้ป่วย CDS และโรคตับแข็งชนิดไม่ชดเชย การปลูกถ่ายตับอาจเป็นทางเลือก อย่างไรก็ตามผู้ป่วยดังกล่าวยังคงจำเป็นต้องได้รับการบำบัดด้วยอาหารและการเฝ้าระวังในระยะยาว